Al Qabil naar Nizwa
Door: Karine Dierickx
Blijf op de hoogte en volg Karine
06 Januari 2012 | Oman, Masqat
6.20u Ik zou me nog eens in dat warme deken kunnen wikkelen maar moet opstaan. Ik heb nog net tijd om een beetje te ontbijten. Aan de busstop staat er een man, met de weinig woorden Arabisch dat ik al onder de knie heb denkt hij dat ik een volleerde ben en brabbelt tegen me. Ik sla wat met mijn armen, noem alle dorpen op waar ik al geweest ben en zeg Belgici. Oef de bus is er, leute. Naar Bidbid? Jaja, zegt de chauffeur... waar heb ik dat nog gehoord... Daar moet ik overstappen op een andere bus, ik moet de vier vakken oversteken op de snelweg. Niemand aan de overkand weet waar ik moet staan, hier gaan we weer... Ik besluit van een stuk de snelweg op te gaan naar Nizwa en zie wel wat er gebeurd. Geen bus te zien maar er rijden er ook niet zoveel. Plots stopt er een man en wil me meenemen tot Nizwa (sorry moeke, je hebt me gezegd dat ik nooit met vreemde mannen mag meerijden, maar hier geen probleem). Onderweg heb ik een heel leuk gesprek met hem. Hier zit ik dan in een sjieke 4x4, leren zetels, met een relation officer van een oliemaatschappij! Vader van 5 kinderen, 1 vrouw. Ik vraag al lachend of hij er geen 2e bij wil? Je kan dat onder bepaalde voorwaarden zegt hij, 1e vrouw is ziek, kan geen kinderen meer hebben enz, ze moeten gelijk behandeld worden. Scheiden komt weinig voor hier. Hamed zegt ook: er sneuvelen veel mannen, vrouwen zijn in de meerderheid, vrouwen blijven achter, dus zegt hij de islam lost dit mooi op. Dat blijft nog lang bij mij hangen... er zit waarheid in. Hij zet me aan mijn hotel af en gaat mee om te kijken of alles ok is en ze een kamer hebben voor me. Ik krijg zijn kaartje en als er iets is moet ik bellen. De kamer is over een uur pas vrij, ik ga naast de deur eten, Turks restaurant, ook hier word ik hartelijk ontvangen en na mijn eten krijg ik een Turkse straffe koffie aangeboden! Ik logeer in Tanuf hotel. Is wat vergane glorie. Het is heet buiten en toch besluit ik van richting soek te stappen, is puffen en blazen, zo een 5km. Ik neem een taxi terug naar de grootste hypermarkt van het land Lulu's, gelijk de Carrefour bij ons maar nog groter. Trouwens er is een Carrefour nabij de grote moskee in Muscat. Drie uur snuister ik er in rond. Afdelingen: electronica, Indische stoffen, Indische kledij, lingerie, schoenen, heren- dames- kinderkledij, koffers, allerlei kitch, linnen, grote verse bakkerijafdeling, verse klaargemaakte maaltijden per 100g, warm, koud, fruit, kazen, koffiekoeken, vis, vlees, gevogelte, groenten, fruit, diepvries en dan alle eetwaren. Geen rek is leeg, alles netjes aangevuld en in grote hoeveelheden. Ik geef mijn oger hier de kost. Het is pikdonker als ik buiten kom, ik rij mee met 2 jonge gasten in de taxi en mag geven wat ik wil. Ze zijn hier al zo vriendelijk en verwachten niets terug, droomwereld... alvast voor mij toch.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley