Punta Arenas, Otway en vliegen naar Puerto Montt

Om 9u lekker ontbijt in de gezellige woonkamer. Om 10u worden we weer opgepikt met een minibusje. Een 'kleine' rit van 1.40u. We komen een Belg tegen die hier als gids werkt. Blijkbaar hebben we bij het verkeerde reisbureautje gaan aankloppen, die hebben kleinere boten, de grotere zouden wel kunnen uitvaren naar pinguïnkolonies? Niet aan te doen, we zijn hier nu en kunnen gaan genieten van die koddige diertjes. De wandeling moet snel gebeuren want om 12.30u moeten we alweer aan dat busje staan! Heel kort bezoek dus. Er is een goed pad, dat ons eerst naar de kust leidt, de magalaanpinguïns zwemmen van hier naar daar, komen aan land, kwakkelen over en weer, prachtig om te zien. Wij staan in een soort van open chalet met een kijkspleet, fototoestellen in aanslag! Als je het pad volgt kom je voorbij een uitkijktoren, je kan daar de koppeltjes gadeslaan. Maar er zijn er niet zoveel thuis vandaag. Nog wat kiekjes van vogeltjes, een meeneemkoffie en busje in. We laten ons droppen bij de Plaza de Armas. We proberen geld af te halen, lukt niet. Jurgen kan al helemaal geen geld afhalen met zijn maestro. Alleen mijn visa lukt wat verder. We wandelen naar het kerkhof, zou volgens de gids het 6e mooiste ter wereld zijn. Eten onderweg aan kraampje een empanada. Jurgen doet er een salsasaus erop met veeeeel te veel look. Stinki winki! Heel speciaal kerkhof, lijken wel kleine appartementenblokken. Vele nissen zijn versierd voor kerst, hier en daar kaartjes met muziekjes. Het is sfeervoller dan bij ons in ieder geval, bij ons is het echt 'doods'. Graven zijn soms in felle kleuren geschilderd, geel blauw, oranje! Daarna doen we nog een toertje, halen iets fris, halen in hostel onze rugzakken op en laten een taxi bellen. Naar de luchthaven. hebben deze vlucht nog extra geboekt, anders moesten we 36u bus, zagen we niet echt zitten om zoveel tijd te verspelen. We vliegen met Sky airlines, niet slecht. We krijgen zelfs een lunch voor 2u vliegen!
Aangekomen in Puerto Montt, nemen we eerst een bus tot de grote terminal, van daaruit te voet, Jurgen op kop met de Trotter in de hand, is al donker en die 400m lijken me veel meer te zijn... maar dan uiteindelijk toch gevonden. Er zijn zoveel zijstraatjes en die hebben geen eigen straatnaam, is hier raar systeem hebben we al gemerkt. De madam des huizes stond ons al op te wachten. We zijn de enige gasten. Moeten iets drinken van haar. Van hen komen we ook te weten hoeveel de lonen hier zijn en hoe duur het leven wel is. Jongeren kunnen nooit een huis kopen. Haar dochter is leerkracht lichamelijke opvoeding, leerkrachten verdienen hier zeer weinig, nog geen €500 en de huizen kan je vergelijken met hier, kan je tellen?? Ze moet ook nog 14j afbetalen voor haar studies! Ook de prijzen in de supermarkten zijn vergelijkbaar met Europa, soms zelfs duurder! Jurgen tatert en rekent maar door, het is bijna 1u als we in ons bed liggen. Het was een heerlijk bed trouwens!

xxxjes