Laatste dag in Fort Portal

Hey iedereen, spijtig genoeg mijn laatste dag hier.
Morgenvroeg ga ik met de bus naar Kampala, de hoofdstad (5u bus)en dan probeer ik nog een minibus (1u)te nemen naar Entebbe, waar ik overnacht. Het wordt een lange tocht. Maar ik probeer zo dicht mogelijk bij de luchthaven te overnachten omdat mijn vlucht om 10u is, zie dat ik er niet geraak... op zich geen probleem, dan blijf ik hier maar.
Grote problemen hier! Mensen schuiven uren en uren aan voor diesel, er is er geen, als er een truck aankomt met diesel dan is hier niet meer mogelijk om de straat over te steken, alles staat geblokkeerd! Stel je dat bij ons eens voor?? Hier wordt er veel vervoerd met boda-boda's (brommertjes) dus het staat hier vol brommers, minibusjes, auto's, mensen met flessen en kannen. En ruzie maken dat ze doen, wie was er nu eerst?? Een belachelijk zicht, ze kunnen minuten pallaberen wie er nu eerst was, er konden er al 10 bediend zijn op die tijd.
Gisteren zijn we weer op route geweest. Alles checken in het weeshuis wat er moet gerepareerd worden enz, had ik gereedschap dan deed ik het zelf! Ik kan ook een wc-rol ophangen e.d. We zijn naar de markt gegaan en hebben voor elk kind een plastieken teil gekocht, zetten daar hun naam op en dat is voor hun propere was in te leggen. Welke kledij hebben ze? 1 paar teenslippers (al of niet versleten), 2 onderbroeken, 1 t-shirt, 1 broek of rokje en 1 schooluniform met schoenen erbij. De schoenen zijn geschonken door een Ierse vereniging. Kijk maar eens in onze kleerkast en vergelijk maar eens! Ik schaam me dood. Ik ga hier alles achterlaten dat ik nog heb, ik zal in Brussel aankomen met alleen de kledij die ik aan heb. Zelfs mijn schoenen geef ik aan Carol voor de kinderen. Heb ook een bedrag van mijn rekening gaan halen en straks geef ik het aan Carol. Mijn lieve collega Eveline haar bijdrage is er ook bij, dank je nogmaals.
Hier sta je met beide voetjes op de grond, de mensen moeten hier hard knokken voor het beetje dat ze verdienen. Heb ergens gaan eten, lokale voeding, en de meisjes verdienen daar voor van 't s morgens tot 's avonds laat opdienen 1000 Ugandese shilling, is een halve euro! Daar kunnen ze nog geen brood voor kopen of een halve kilo rijst. Wie een stukje land heeft, is hier rijk, kan zelf wat groenten kweken en wat kippen houden.
Het spijt me dat ik hier zo een korte tijd kunnen blijven heb, maar maandag lonkt het werk weer.
En ja, ik kon het mij dus weer niet laten, heb weer mooie vlechtjes, een beetje anders dan anders, jullie zullen het wel zien. Het was alsof ik geen haar meer had, lol, dus daar moest weer verandering in komen. De meisjes die het gedaan hebben moesten hard lachen toen ik zei dat ik nu weer haar had. Nog een bruine huid mankeer ik nog...
Hier heeft het gisteren eventjes geregend. De dagbewaker zei dat het een aardbeving was, het was gewoon de donder. Ze zijn hier heel bijgelovig ook.
Alle, de volgende mail zal vanuit het koude Belgie zijn...
Vanavond zal het hier een eenvoudinge nieuwjaarsavond zijn, we zijn overal op fancy feestjes van de blanken uitgenodigd, maar we wensen het in soberheid te vieren. Ik ben ook niet naar hier gekomen om te feesten.

Aan iedereen een warme, gezonde nieuwjaar, met een brede Oegandese smile, have fun, tot mails en ziens, knuffels xxx