Stinkende stad...

Na een vermoeiende reis via Londen en Delhi ben ik aangekomen in Kolkata. In de luchthaven kan je tickets op voorhand kopen voor de taxi, goed systeem, kan je als toerist die juist toekomt niet afgezet worden.
Mij hotel (Dee Empresa)is goed, dat mocht wel aangezien ik er genoeg voor betaald heb. Ik ben pardoes in t slaap gevallen! lol
's Morgens al veel lawaai op de gang, Indiers houden zich niet in. Het ontbijt was ok, Indisch en continentaal in buffetvorm.
Dan richting hitte, toch weer eventjes wennen. Ben eerst een treinticket gaan kopen want ik wil morgen wel vertrekken. Het is zondag en bijna geen verkeer. Gisteren was dat anders, heb ze genepen in die taxi, hoe die mensen niet meer ongelukken doen ik begrijp het niet, jawadde.
Direct krijg je hier bewonderende blikken op je, vooral mijn blauwe haar valt hier heel erg op, zelfs vrouwen komen me aanspreken. Ik ben naar de bloemenmarkt gewandeld, wat een chaos hier, bloemen worden geofferd en mensen kopen zakken vol bloemknoppen in allerlei vormen van kransen. Eerst durfde ik mijn fototoestel niet boven halen... maar blijkbaar vinden ze het hier zeer leuk om op de foto te staan, ze roepen zelfs: madam over here, me foto. Aan de over heb ik me op een trap gaan zetten, de kinderen kwamen rond me staan, aan mijn haar prutsen, hadden dat nog nooit gezien. En als er een komt, komen er twee, drie en daarna een hele horde. Ik mocht ze fotograferen en er kwam een jongetje mij fotograferen met een gsm, hij vroeg heel beleefd of hij mocht. Heb daar een hele tijd gezeten de mensen gade te slaan.In het water wordt de was gedaan... afwas... bad genomen... op de over licht een massa vuil en de kraaien en honden zoeken er nog wat restjes in... iedereen gaat overal zijn behoefte doen en het stinkt er verschrikkelijk naar rot en urine, eventjes niet te veel ademen is de boodschap. Aan de overkant het grote treinstation, links en rechts twee enorme bruggen. Er lopen constant mannen met grote pakken op hun hoofd over de brug, enorm veel mensen. Het verkeer is hier druk druk druk, toeterende bussen, auto s, riksja s, alles door elkaar.
Het is hot, het zweet loopt van je benen en armen. Ik loop een stukje over de treinbedding, iedereen doet dat hier, dus ikke ook weer.
Onderweg nog even verkoeling gaan zoeken in st Johns kerk, een robuuste kerk met groot domein rond.
De mensen zijn vriendelijk maar houden zich meer op een afstand, je voelt direct als ze wat willen verkopen of je willen meenemen naar hun shop. Er liggen enorm veel mensen op straat te slapen, tussen het vuil en de stank, tussen auto s, ergens in een holte onder een huis... erg... veel bedelen ook.
Heb met iemand gesproken die over het huis van moeder Theresa wat kwijt wou. Toen ik zei dat ik er eventueel vrijwilligerswerk wou doen.
Hij zij dat hun eerste vraag is: hoeveel wil je doneren? Als je alleen komt om te helpen zonder iets te geven dan wordt je niet goed ontvangen zegt hij... Na dat Theresa gestorven is zijn ze op geld uit zegt hij. Toen hij een sms stuurde naar de organisatie dat er een man lag te sterven op straat kreeg hij een sms terug dat hij hem naar de kliniek moest doen... Hij heeft me de sms laten zien.
Enfin ik zal wel zien. Misschien kan ik nog ergens anders helpen.
Ben daarna naar het park gegaan, cocossap gedronken en daarna nog wat gaan eten in een zaak waar allemaal mensen werken die niet kunnen horen of spreken, alles gaat daar met gebarentaal en een bord waar je moet tonen wat je wil eten. Super!!
Nog wat gaan winkeltjes kijken, en er zijn er hier veel, geloof me, en veel kitch, made in China, enorm veel kledij, prachtige kleuren, bezet met parels en pailletjes. En nu zit ik in een heel smal straatje in een internetcafeetje, schoenen uit aan de voordeur hier.
Na zo een slenterdag voel ik me zo vuil dat je het er waarschijnlijk van me kan afkrabben, die douche gaat zo deugd doen straks, ook al is het alleen met koud water. Amai.
Het internet is hier goedkoop zodat ik s avonds als de zon onder is regelmatig iets van me zal laten horen. De zon is hier om 18u al onder.
Zo mijn eerste stukje staat er al op se. En morgen kan het echte werk beginnen, heb een betere slaapcabine geboekt, om 22u vertrekt de trein en s morgens kom ik aan, dus op dinsdag heb ik frissere lucht!
Morgen ga ik naar een heel oud kerkhof dat ze gerestaureerd hebben.
Dodo iedereen, tot schrijfs en dikke zoenen xxx